Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011

Take me


Πάρε με,
Πάρε με στο σκοτεινότερο δώμα σου
Σφάλισε όλα τα παράθυρα
Κλείδωσε όλες τις πόρτες
Απ’ την πρώτη στιγμή, που άκουσα τη φωνή σου
Δεν είμαι πια στο σκοτάδι

Πάρε με,
Στην πιο άγονη έρημό σου
Χίλια μίλια μακριά απ’ την πιο κοντινή θάλασσα
Η στιγμή που είδα το χαμόγελό σου
Ήταν σαν παράδεισος για μένα

Δεν υπάρχει όρος τόσο βραχώδες για να σκαρφαλώσω
Καμιά έρημος τόσο άγονη για να διασχίσω
Αγαπημένη, εαν έδειχνες απλά ένα σήμα Αγάπης
Θα μπορούσα να αντέξω κάθε Απώλεια 

Πάρε με
Στη Σιβηρία
Στον χειρότερο χειμώνα όλων των εποχών
Και θα είναι σαν ανθισμένη άνοιξη στην Καλιφορνια,

Όσο ξέρω πως είσαι δική μου…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η διάφανη Λίμνη